សន្ធិសញ្ញា បារាំង-សៀម ថ្ងៃ ២៣ មិនា ១៩០៧

 ដកស្រង់ចេញពី៖ សៀវភៅ គណៈកម្មាធិការព្រំដែនកម្ពុជា 
បោះពុម្ភលើកទី២ ដោយលោក ស៊ាន ម៉ាសាវ៉ាង 
អគ្គលេខាធិការ គណៈកម្មាធិការព្រំដែនកម្ពុជា 

សន្ធិសញ្ញាសំរេចនៅទីក្រុងបាងកក ពីថ្ងៃទី ២៣ មិនា ឆ្នាំ ១៩០៧ រវាងរដ្ឋាភិបាលសាធារណៈរដ្ឋ បារាំង និង រាជរដ្ឋាភិបាល ព្រះចៅប្រទេសសៀម (ធ្វើសច្ចានុម័តិ នៅទីក្រុងប៉ារីស នៅថ្ងៃទី ២១ មិថុនា ១៩៧)។ 

ប្រការមួយ ៖ រាជរដ្ឋាភិបាលប្រទេសសៀម បានផ្ទេរការគ្រប់គ្រងមកអោយ ប្រទេសបារាំងនូវ ដែនដី បាត់ដំបង សៀមរាប និង សេរីសោភ័ណ្ឌ ដែលមានកំរិតតាម មាត្រា២ នៃពិធីការ ស្តីពី ការកំរិតព្រំប្រទល់ ដាក់ភ្ជាប់មកជាមួយនេះស្រាប់។

ប្រការពីរ ៖ រដ្ឋាភិបាលប្រទេសបារាំង បានផ្ទេរ គ្រប់គ្រង ទៅឪ្យប្រទេសសៀម នូវដែនដី ដានសាយ និង ត្រាត ដែលមានព្រំប្រទល់ បញ្ជាក់តាម មាត្រា១ និង មាត្រា២ នៃពិធីការ នេះ មួយអន្លើដោយ កោះ នានា ខាងត្បូង ជ្រោយឡេមលឹង រហូតដល់ កោះគុត ក៏នៅក្នុងនោះផងដែរ។ 

ប្រការបី ៖ ការប្រគល់ដែនដីទាំងនេះ នឹងប្រព្រឹត្តទៅ ទាំងអស់គ្នា ទាំងសងខាងក្នុងកំឡុងរយៈពេល ២០ ថ្ងៃ បន្ទាប់ពីសន្ធិសញ្ញានេះ បានទទួលអោយសច្ចានុម័តិ។

ប្រការបួន ៖ គណៈកម្មការចំរុះមួយ ដែលមាននាយទាហាន និង អ្នករដ្ឋការបារាំង និង សៀម នឹងត្រូវបានចាត់តាំងឡើង ពីសំណាក់ប្រទេសគូភាគីទាំងពីរ ក្នុងកំឡុង៤ខែ បន្ទាប់ពីបានចុះអោយសច្ចានុម័តិលើសន្ធិសញ្ញានេះ ហើយទទួលបន្ទុកកំរិតព្រំប្រទល់ថ្មី។ គណៈកម្មការនឹងចាប់ផ្តើម ធ្វើការនៅពេលណាដែលឪកាសហុចអោយ ហើយបន្តធ្វើការអោយស្របទៅតាមពិធីការ កំរិតព្រំប្រទល់ដែលបានដាក់ភ្ជាប់ មកជាមួយសន្ធិសញ្ញានេះស្រាប់។

ប្រការប្រាំ ៖ បទបញ្ញាត្តិទាំងឡាយនៃសន្ធិសញ្ញាចាស់ កិច្ចព្រមព្រៀង និង អនុសញ្ញានានា រវាងប្រទេសបារាំង និង សៀម ណាដែលមិនបានកែប្រែ ដោយសន្ធិសញ្ញានេះ ត្រូវឋិននៅជាធរមានពេញបន្ទុក។

ធ្វើឡើងជាពីរច្បាប់ នៅទីក្រុងបាងកក

ថ្ងៃទី ២៣ មិនា ឆ្នាំ ១៩០៧ 

ហត្ថលេខា .  វ. កុល្លាំង (ដឺប្ល៉ង់សុី)

ឌេវវង្សេ វរោប្រការ

ដើម្បីចែកចំលង៖ 

ស៊ាន ប៉េងសែ